Londen was dus vet. Enkele highlights:
-Camden Town (pingelen, de man met zijn Tulband, het Hoedje van D.)
-Harrods, where money means everything
-The tube (and for fuck's sake mind the gap)
-The British Museum (and all its belongings)
Maandag:
Na véél te vroeg opstaan, een stámpvolle trein naar Brussel-Zuid en 7415913 paspoortcontroles bevonden we ons dan eindelijk aan boord van de Eurostar naar Londen. 't Was niet gezellig, ik kon niet slapen, mijn benen hadden te weinig plek en we liepen bijna een uur vertraging op onderweg, maar na veel gesukkel zetten we dan toch voet op Engelse bodem. Wisten wij veel dat vreeslijker tijden ons te wachten stonden! Door onderandere het Londense KUTweer lag zowat de helft van de Londense metro op z'n achterste en zat de andere helft te knoeien met vertragingen. Gevolg was natuurlijk overvolle wagons, geen plek voor je bagage, geïrriteerde mensen overal en klem raken tussen de deuren. Nog geen tien minuten in London City of we moesten D. redden van de vermorzelingsdood toen ze niet snel genoeg de metro op sprong. Nog een geluk dat we met z'n allen heelhuids bij het hotel aankwamen.
De voetpaden lagen natuurlijk vol sneeuw en aldus waren mijn schoenen en sokken zo goed als doorweekt nog voor ik m'n hotelkamer bereikt had. En oh wat suckte ook dat... De veren staken bijna door de matras, onze badkamer maakte lawaai, onze douche hing nog met haken en ogen aan elkaar, 4 kanalen op de tv.... Terwijl J&L vrolijk zaten te wezen met digitale tv, fatsoenlijke sanitaire voorzieningen en een extra bed. D en ik zaten op de koop toe op de derde verdieping en de lift was om in je broek te pissen van schrik. Ik heb echt nog NOOIT zo'n gammel ding gezien, en gezond klinken deed ie ook niet! We hebben dan maar even onze bagage gedropt en zijn gelijk wat gaan eten in de buurt van Covent Garden.
In Londen krijg je bij zo ongeveer álles wat je bestelt friet. Van die dikke ja... Eten in Londen is ook belachelijk duur. Eventjes simpel lunchen kost je snel tien pond. Ik heb verder ook niet zo'n hoge dunk gekregen van de Londense culinaire wereld.. Als je het een beetje doenbaar wil houden qua prijs, is het allemaal nogal simplistisch en komt je kont ook vaak terecht op een afgesleten bank of een krukje in plaats van op een comfortabele stoel. Maar ach, het is zo lekker typisch...
We zijn nog wat slaap gaan inhalen op hotel, om ons dan 's avonds te begeven naar Camden Town, of in ieder geval de burgerking aldaar. L. heeft meteen haar handtas van een poging tot diefstal weten te redden, wat een avontuur! De burgerking was voorzien van een zeer mateloos enthousiaste, aziatische werknemer. Hij glunderde van pret toen we verduidelijkten dat de duitser die een "menu" vroeg eigenlijk een "meal" bedoelde en gooide vol jolijt met zakjes saus in het rond, zoveel we maar wilden. Later wees ie ons de weg naar KoKo, de naar zijn mening enige fatsoenlijke club in de buurt. Wij hadden echter niet veel zin in discothekerige toestanden en hebben ons collectieve achterste neergezet in "The Crescent", wat later ons Camden Stamcafé zou worden.
The Crescent was eigenlijk echt gezellig. Ik gooide er al meteen mijn cola om, maakte er wat grapjes over met het barpersoneel en vroeg toen maar gelijk een kaartspel. We hebben ons wat bezig gehouden met Wiezen (hell yeah!), waarop de Bompa van de Buurt ons de les kwam spellen: dat we niet mochten gokken in de pub! yeah right.... The Crescent heeft ons geleerd dat J. een zeer begeerlijk stuk vlees is waartoe vooral oudere vrouwen zich aangetrokken voelen. Ze was niet eens zo lelijk, al voelde J. zich toch wel wat van zijn eer ontdaan... ^^
Het is half 3 's nachts, verder verslag volgt Later!
