Tolerance

Ik ben, voor zover ik me herinner, nog nooit zo kwaad, verward, teleurgesteld, onzeker, pissed en stressed-out geweest. Fucking kutzever.

Ik snap er echt geen hól meer van. Je probeert je als mens zo goed en kwaad het kan uit miserie en catastrofe te houden en tóch gaat het fout. Het gaat godverdomd áltijd fout. Why? Echt, wtf... Voor zover je er zelf wat aan kan helpen wil je lief en aardig zijn en niemands leven verkloten en well, shit happens. maar het BOEIT niet. Het boeit geen zak of je geprobeerd hebt de dingen niet te verfucken, het maakt geen reet uit of je zo fatsoenlijk geweest bent de keuze te laten aan de mensen die er wél wat mee te maken hebben. Vroeg of laat komt het toch op jouw nek terecht. En dan ben je de bitch.
Eerst de godverdomde trut die met je vriendje aan de haal ging (which was niet de bedoeling en which is nieteens wáár), dan de godverdomde aanleiding tot scheefgroeiende relaties (ja, want dat was mijn hele dóel, seriously...), dan het godverdomde kutwijf die tóch geen schijn van kans maakt, maar tóch een godverdomd kutwijf is omdat ze toevallig menselijk is en ook wat voelt.
Wat ís dat voor gezeik trouwens, dat gedoe over vertrouwen schaden en al die shit. Did I, really? Want voor zover ik me herinner heb ik hier niemand wat misdaan, behalve emoties getoond waarmee ik dan nog ten zeerste van plan was uiterst realistisch om te gaan en ze aldus te laten voor wat ze waren. Wat heb ik gedaan, in hémelsnaam? What the fuck did I do? Wat ik me óók herinner was dat ík niet degene was die achterhield hoe ik me echt voelde bij een aantal situaties. Nee, fijn.. ga je in mijn gezicht doen alsof alles leuk en aardig is en dan ben ík de bitch die je vertrouwen geschaad heeft? Je behandelt me als een stuk stront omwille van een gevoel, geeft me geen seconde de tijd om het je eens deftig uit te leggen, stelt een of andere verdomde roteis waarvan je wéét dat ie te belachelijk is voor woorden (om er maar niet bij te zeggen dat je blijkbaar in de plááts van anderen zat te beslissen of die eis ok was of niet), gaat míj de schuld geven van je verfuckte relatie op elke manier die gewoon geenszins gegrond is, zit me daarna met een schuldgevoel op te zadelen wat eigenlijk niet op z'n plaats is en gaat me dan achteraf nog betichten van ongewenste bemoeienissen terwijl jíj toch echt degene was die mij contacteerde.

Gódverdomme.

En spreek volgende keer voor jezelf, for fuck's sake, in plaats van voor de rest van de fucking wereld.

GODVERDOMME!!!!!