Klokslag elf uur, 's avonds dan wel. Een kat schiet nog snel de straat over, vluchtig omkijkend naar de bosjes waar ze vandaan kwam. Straatlantaarns lijken wat minder fel te schijnen, het donker net iets zwarter dan daarnet. In de verte klinken voetstappen, trage maar lichte schreden in de nacht. Een raam sluit zich met een klap, gordijnen schuiven dicht overal in de straat, na nog een laatste angstige blik van de bewoners door het vensterglas. Om de hoek verschijnt een silhouet, lang en donker. Het lijkt bijna te zweven, met gebogen hoofd en een slepend zwarte mantel. De weinige mensen die zich op dit uur nog op straat bevinden, bewegen zich snel naar de overkant om het niet te kruisen. Een man is dapper. Hij lacht. Het duistere figuur licht het hoofd, groene ogen flitsen de man tegemoet. Hij lijkt te krimpen en haast zich verder. Bijna. De donkere figuur begeeft zich langs het smalle paadje naast de vervallen kerk naar haar bestemming. Hier is alles vergeten en verlaten. Ze opent een zware deur, sinistere klanken kruipen langs de trap omhoog. Het geluid zwelt aan met iedere trede en mengt zich met wreed gelach en duistere stemmen. Een tweede deur opent zich en door een waas van spinrag betreed ze het Feest, het Demonisch gewoel van Satan's avond in de Fak Letteren.
Bij deze moet ik natuurlijk ook vermelden dat de Fak zwaar roeleert. Babylon organiseert geweldig fijne parties waar dansen op tafel een must is, waar letteren zich verzoent met iedere andere faculteit te Leuven, waar de mensen elkaar waarderen, zolang je een beetje evil bent!
14 jaar geleden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten